Το pH του διαλύματος που προκύπτει από την ανάμιξη δύο διαλυμάτων έχει τιμή ενδιάμεση των τιμών pH των αρχικών διαλυμάτων.

 

 

     Η παραπάνω πρόταση που είναι αυτονόητη για κάθε χημικό, στα πλαίσια της σχολικής ύλης δεν αποδεικνύεται (ορθώς αφού η γενική απόδειξη είναι περίπλοκη διαδικασία) αλλά ούτε και αναφέρεται (κατά τη γνώμη μας σοβαρή παράλειψη) ώστε αν την επικαλεσθεί ένας μαθητής στις πανελλαδικές εξετάσεις να μην κινδυνεύει με απώλεια μορίων.

     Το συμπέρασμα που προκύπτει από την παραπάνω πρόταση είναι ότι αν σε διάλυμα Δ1 προστίθεται συνεχώς διάλυμα Δ2 τότε το pH του διαλύματος της ανάμιξης συνεχώς θα αυξάνεται αν ισχύει pH2 > pH1 (το pH είναι γνησίως αύξουσα συνάρτηση του όγκου του διαλύματος Δ2 που προστίθεται) ή συνεχώς θα μειώνεται αν ισχύει pH1 > pH2 (το pH είναι γνησίως φθίνουσα συνάρτηση του όγκου του διαλύματος Δ2 που προστίθεται). Στην περίπτωση που ισχύει pH1 = pH2 τότε το διάλυμα της ανάμιξης έχει και αυτό το ίδιο pH (προκύπτει εύκολα ως πόρισμα της γενικής απόδειξης).

     Στα παρακάτω έγγραφα δίνεται η γενική απόδειξη της παραπάνω πρότασης καθώς και η ειδική περίπτωση αυτόνομα.

Ειδική περίπτωση ισότητας pH

Μονοτονία pH(V)